Nie moje... ale moje

i słońce, i śmiech, i księżyc, i zaduma,
i smutku cienie między liśćmi brzozy,
i figlarne oko między igiełkami jałowca,
i srebrne drżenie na wodnej powierzchni,
i piasek szeleszczący między palcami,
i oddech ukryty w dalekim szumie miasta,
i puste miejsce pod ręką stęsknioną,
i robaczki liter, i głos ze słuchawek,
i pragnienia, i lęki, i marzenia, i plany,
i wszystko, co w słowa chcieć zamknąć –
gdy ich szukam – zamienia się w Ciebie