Nic nadaremnie nie zmieniło mojej drogi
Ani kamień rzucony w wodę ani wzgórze które się wsparło
Na ciemnej winorośli z tamtej strony światła.
Nic nie starzało się nadaremnie
Trzeba to zobaczyć, tę odwagę kwiatów.
Szare jak ołów źródło może stać się wiosną
Nic nie krążyło nadaremnie
Koło wezgłowia północnej ryby w malginie

Piasek róż. Czyjeś kroki. Może to powrót.